| REBORN | BLACK PETUNIA (VONGOLA PRIMO FT.OC)

| REBORN | BLACK PRTUNIA (VOGOLA PRIMO FT.OC) |

- BY PALOW | Contact me : Acosspole@gmail.com -

- BASE GENERAL 13 - 

PETUNIA IS FOLOWER OF NEVER HOPELESS THAT SOMETHING WE FOUND BLACK IS HER HAIR AND THE EYES SO BEAUTY.

หากบุรุษแล้วรบด้วยเกียรติภูมิแห่งชายฉันด์ใดย่อมรบกันได้เพียงเพราะความงามของดอกไม้เช่นกัน

“อย่าลืมสิ ว่าพวกเจ้าเคยฆ่าข้าไปแล้วหนหนึ่ง”

---

ปาแลร์โม่ เมืองเกาะท่ามกลางทะเลสีครามลึกซึ่งเป็นทางผ่านของเรือสำเภาของเหล่าพ่อค้าและเป็นแหล่งต้นกำเนิดกลุ่มใต้ดินขนาดใหญ่ผู้ซึ่งครองอิทธิพล ณ ที่พื้นที่แห่งนั้นมานานนับสี่ร้อยปี บ้างก็ว่ากลุ่มใต้ดินนั้นเปรียบเสมือนปลิงที่คอยกัดกินและสูบเลือดสูบเนื้อผู้คนจนพวกมันอิ่มหมีพีมันในขณะเดียวกันผู้คนเหล่านั้นกลับยากจนลงจนน่าใจหาย แต่หารู้ไม่ว่าคำกล่าวของพวกนักการเมืองหัวใสก็เป็นเพียงแค่คำลวง หากจะว่ามาเฟียใช้พระเดชปกครองคนก็จริง แต่อย่างน้อยการเกาะกินของพวกเขาก็ทำให้ประชาชนที่นั่นได้มีกินบ้าง ซึ่งต่างจากพวกที่ดีแต่ปากอย่างที่นั่งกระดิกขากันอยู่ในสภา เถียงกันเหมือนคนบ้าแต่กลับไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันสักอย่าง ที่ปาแลร์โม่เป็นเช่นนั้น มาเฟียใช้ความหวาดกลัวเข้าปกครองคน และฆ่ากันเป็นผักเป็นปลามาโดยตลอด และมันจะยังคงเป็นเช่นนั้น นิยายเรื่องนี้ก็เช่นกัน หากจะหาความดีของมาเฟียล่ะก็ มันก็คงมีอยู่บ้าง แต่เราจะขอนำเสนอวองโกเล่ที่ต่างออกไปเล็กน้อย หากอยากอ่านแฟนฟิคที่แปลกใหม่โปรดกดติดตามกันด้วยนะคะ

---

“พวกเจ้ารู้จักผู้หญิงที่ชื่อคริสติน่า เล็นนิกส์กันบ้างไหมน่ะขอรับ”

“ทำไมอย่างนั้นหรอ อุเก็ทสึ”

“นางให้คนมาเสนอขายดาบให้ข้าน่ะซีขอรับ เห็นบอกว่ามีข้อเสนอการขายที่น่าสนใจด้วย”

“อย่าไปเชื่อพวกอังกฤษนักเลยเจ้าน่ะ ดูอย่างเจ้าอเลาดินั่นสิ คิดว่ามันไว้ใจได้ขนาดไหนกัน”

“ไม่เอาน่าจี อย่าพูดถึงอเลาดิเขาอย่างนั้นเลย”

“เอาเถอะ ข้าถือว่าเตือนเจ้าแล้ว พวกอังกฤษน่ะอย่าไปไว้ใจมาก โดยเฉพาะพวกพ่อค้า ตัวแสบเลยล่ะ”

แต่ใครจะรู้เล่าว่าผู้หญิงที่ชื่อคริสติน่าในบทสนทนาคนนี้จะกลายมาเป็นหมากตัวสำคัญในการผลิกโฉมวองโกเล่ให้กลายเป็นมาเฟียที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์โลกมาเฟีย 

---

คริสติน่า พิทูเนีย เล็นนิกส์

- 19 YEARS -

ผู้หญิงสมสีเข้ม ดวงตาสีดำขลับล้ำลึก ยามนางจ้องมองสิ่งใด สิ่งนั้นราวกับจะถูกดูดเข้าไปในอีกมิติหนึ่ง

ความงามที่หาตัวจับยาก งามจนถึงลือกล่าวเทียบเทพีวีนัส แต่กลับเจ้าเล่ห์เพทุบายไม่น่าคบหา

นิสัยพ่อค้าที่เห็นทุกอย่างเป็นเงินเป็นทองไปเสียหมด

“นี่ กองทัพเดินด้วยความหวังอย่างเดียวรึไง มันต้องเดินด้วยเงินสิ มันถึงจะสมเหตุสมผล ไม่มีทุนก็ไประดมทุนซะ ถนัดแต่เรื่องใช้กำลังรึยังไงนะ พวกเจ้าเนี่ย เป็นแบบนี้ข้าก็ขาดทุนย่อยยับกันพอดี รู้อย่างนี้ข้าไปลงทุนกับน้องชายของเจ้าดีกว่า”

“อย่ามาเรียกว่าข้าเป็นนายทุนเชียวนะ พวกนายทุนน่ะเงินหนาแต่สมองเท่าเม็ดถั่วเขียว แต่เดี๋ยวข้าจะทำให้พวกเจ้าดูเองว่าการลงทุนแบบไหนที่เรียกว่าคุ้มค่ากับการจ่ายที่สุด”

---